Hoi Robbert,
Het is al lang geleden dat je mij personal trainingen hebt gegeven. De reden waarom ik ben gaan trainen was omdat ik nooit enige fysieke vooruitgang boekte. Ook met personal training lukte dat niet.
Na een gesprek met jou stuurde je mij een mailtje met daarin de vraag of ik een foto van mijzelf wilde opsturen in mijn onderbroek. Dit was was de ergste vraag die iemand mij kon stellen. Mijn hele leven lang heb ik mijn lichaam gehaat en dan een foto van jezelf moeten opsturen. Oef. De foto was snel gemaakt. Maar na het zien van het resultaat belandde deze bijna in de prullenbak. Na dagen overdenken heb ik de foto alsnog naar je toegezonden. Naar later bleek is dit de meest belangrijke beslissing van mijn leven geweest en dit zal waarschijnlijk ook zo blijven.
Op een zondag kreeg ik antwoord van je met het advies om mijn bloed na te laten kijken. Je had het idee dat mijn hormoonhuishouding niet goed was. Direct na je antwoord ben ik gaan Googlen waarop de wereld onder mij vandaan werd geslagen. Alles wat ik daar las had betrekking op mijn problemen. De uitslag van het bloedonderzoek zou alleen nog maar een bevestiging zijn voor wat ik toen al wist.
De volgende dag ben ik direct naar mijn huisarts gegaan met het verzoek om mijn bloed na te laten kijken op de door jou aangegeven zaken. Het eerste antwoord van mijn huisarts was: Wat een onzin, moeten we je met hormonen volstoppen. Onder protest heeft hij het formulier ingevuld en ben ik meteen naar het ziekenhuis doorgereden voor de bloedafname.
Een week later kon ik bij de huisarts langskomen. Mij werd verteld dat door mijn lichaam vrijwel geen testosteron werd aangemaakt. De arts gaf eerlijk toe geen kennis te hebben op dit gebied en stuurde mij door naar een endocrinoloog. Na ook bij deze arts een jaar lang strijd te hebben gevoerd is het met jouw hulp uiteindelijk meer dan goedgekomen. De testosteron wordt voorgeschreven en ik krijg daarmee een prima level testosteron.
De trigger om je nu te schrijven was toen ik vorige week bij de gym in de spiegel keek waarna de tranen spontaan in mijn ogen sprongen. Nog nooit was ik zo tevreden over mijzelf geweest als op dat moment. En dat wil wat zeggen na een levenslange haat tegen je lichaam. Een belangrijke bijdrager aan dat goede gevoel ben jij geweest. Het zal dan ook niet gek klinken wanneer ik je zeg dat ik ervan overtuigd ben dat jij met jouw programma vele mannen tranen in de ogen kunt geven.
Wekelijks lees ik met plezier je mailtjes. In je laatste mailtje schreef je: Als je verlangen groot genoeg is, dan is die stap vanzelfsprekend met de toevoeging: kom in actie.
Hele ware woorden en niet voor niets dik gedrukt. Voor mij was dat moment het verzenden van een mailtje met daarin mijn foto.
Waar anderen zeggen: Alweer een lunch met pasta, kipfilet en wokgroente? Zeg ik: Dat is mijn eetpatroon en geen dieet. Waar anderen zeggen: Wat een opgave vijf keer in de week naar de gym om krachttraining te doen. Zeg ik: Hoezo, het iets fantastisch om zo competitief met jezelf bezig te zijn. Ik had me niet kunnen bedenken dat ik nog zoveel op 63 jarige leeftijd kon bereiken. Natuurlijk blijft er altijd nog wel wat te wensen.
Oh ja dit nog even. Enkele weken geleden vertelde mijn huisarts, ja die van de fraaie opmerking, dat hij zich na zijn opmerking heeft laten bijscholen op hormonaal gebied bij mannen. Hij vertelde mij dat hij sindsdien gemiddeld 4 mannen per jaar heeft kunnen helpen met zijn opgedane kennis en zelfs in discussie gaat met endocrinologen. Indirect heb je dus meer mannen geholpen dan alleen mij.
Tijdens het "spiegel moment" besefte ik me dat ik je nooit heb bedankt voor wat je voor me hebt betekend. Rest mij te zeggen: Robbert dank, dank, dank.
Groetjes,
John
